ไม่รู้ตัวเอง…………..

                        เมื่อสองสามวันก่อน คุยเอ็มกับน้องมศวถึงเรื่องรักแท้

การตามหารักแท้ และเวลาที่เราจะเจอรักแท้ได้อย่างไร

มันน่าคิดเหมือนกัน ว่าใครที่จะเหมาะมาอยู่คู่กัน เข้ากันได้

เราเลยตอบ น้องเค้าไปอย่างที่ไม่ได้ใช้เหตุผล แต่ใช้เอาความรู้สึกเอาว่า

ลองเอามือจับ ใจของตนเอง ว่า ใจเราอยากไปทางไหน

เราก้อไปทางนั้น ทางที่เราพอใจ ทางที่เราอยากจะไป

แต่อยากให้น้อง หาคนที่เค้า เข้ามาบอกน้องว่า

เค้าอยากเข้าใจน้อง อยากมาอยู่ใกล้ โทรมาได้ตลอด ปรึกษาได้ทุกเรื่อง

อยู่กับเราตลอดเวลาที่เรามีปัญหา บอกใครไม่ได้ ไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้แล้ว

แต่กลับมี มือดีดี ความรู้สึกอุ่นๆๆอย่างบอกไม่ถูกมาให้เสมอ

ก้อขอให้น้องเจอเข้าสักวัน อย่ามัวแต่มองสเปคจนเกินไป

เพราะว่าสเปคกับความจริงในใจเราอาจแตกต่างกันอยู่มากเลย

บางที น้องอาจไม่รู้ตัวเองเลยว่า น้องพยายามใส่ใจ และคอยแคร์ความรู้สึกของคนที่รักมาก

แม้ว่าบางครั้งเค้าอาจจะไม่ได้รับรู้ หรืออาจรู้แค่บางส่วน

และอีกแหละ ที่เราเองอาจจะยังไม่รู้ใจตัวเองดีพอ

ว่าจริงๆๆเราอาจตกหลุมรักเค้าไปแล้วอย่างช้าๆๆและอยากจะถอนตัวขึ้นมาก้อได้

เพราะมันได้ค่อยๆๆสร้างทีละนิด และอาจบอกอะไรไม่ได้เลย ว่า

ทำไมเราจึงเลือกเค้า เพราะเราไม่มีทางเลือกรึว่าเรารักเค้า มากและใส่ใจเค้าตลอดเวลา

ทุกอย่างคงต้องสังเกตจากเวลาและสถานการณ์เป็นหลัก

เพราะหากว่าเรารักเค้าจริงและรักมาก ย่อมทำให้เรายอมรับความผิดพลาดและปัญหาของเค้าได้เสมอ

แต่หากว่าเราแค่หลอกตัวเองไปวันๆๆ เราก้อจะพบว่า สุดท้าย เราจะไม่ได้พบรักแท้ แต่จะเจอรักลวงแทนที่นะจ้ะ

แม้แต่พี่รี่เอง พี่รี่เองก้อไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน ว่าเพราะอะไร และเหตุใด เรื่องราวจึงแบบนี้

อยากบอกว่า อาจสายเกินไปที่จะเข้าใจบางอย่าง

แต่อยากบอกว่า มั่นใจและเชื่อใจได้ว่าทุกครั้งที่ทำอะไรไป ทำจากใจเสมอ บางทีอาจทำร้ายความรู้สึกไปอย่างไม่รู้ตัว

แต่อยากขอโอกาสสักครั้ง ขอโอกาสได้แก้ตัว ขอโอกาสให้ได้ให้ได้รักใครสักคน

และก้อมั่นใจแล้ว ว่ารัก แค่นี้ก้อคงพอสำหรับคำตอบแล้วกระมัง